λωπεκδύτης

λεπεκδύτης, ὁ (Μ)

λωποδύτης.

[ΕΤΥΜΟΛ. < λώπη «επενδύτης, περίβλημα» + ἐκ-δύτης (< ἐκδύω «βυθίζω, βουτώ»)].